De jetlag voorbij?

De tweede dag van ons verblijf was de eerste toeristische. Gisteren afgesloten in het Franse restaurant dat bij het hotel hoort en om 7 uur naar bed. Eigenlijk prima geslapen, m.u.v. 1 uurtje waarin ik Atletico tegen Chelsea heb liggen kijken. Ook pa heeft heel goed geslapen. De jetlag lijkt bij ons allebei snel verwerkt dus. Het is vandaag 1 mei en dan hebben alle Chinezen vrij. Leuk voor hen, voor ons iets minder omdat ze ook allemaal naar de trekpleisters komen. Om half 9 waren we al bij het Tienanmen Plein. Met een groot deel van de 23 miljoen inwoners van Beijing dus. Het plein zomaar betreden is overigens geen optie. De rijen bleken het gevolg van een controle op de tassen die je bij je had. Hoewel dat voor ons buitenlanders niet nodig bleek, mochten we wel ongeveer even lang in de rij staan. Het plein is een plein als veel anderen. Erg groot en omgeven door kolossale gebouwen in echte communistische stijl. Het mausoleum van Mao en het congrescentrum van de partij zijn noemenswaardig. Overigens is onze gids Harrie erg open over China en het politieke systeem. De gedachte dat er andere manieren van het landsbestuur denkbaar zijn dan het een-partij systeem in China is hem niet vreemd en hij sluit niet uit dat er ooit een tijd komt dat de Chinees zijn eigen vertegenwoordiger zou mogen kiezen. Dat gaat overigens vast nog lang duren, want de reden dat er geen verkiezingen gehouden worden is omdat het overgrote deel van de bevolking slechts lagere en middelbare school heeft gehad en dus "te dom is om te kiezen" (hij zei het echt). Als goede gids verdedigt hij overigens trouw het systeem. Aan een kant van het plein ligt, aan de overkant van een 12-baans rijweg, de verboden stad. Verboden omdat eigenlijk alleen de keizer en zijn familie en enkele getrouwen mochten komen. Ook daar is nu letterlijk niets meer van te merken, wat een drukte! Boven de eerste poort prijkt de beeltenis van Mao, consequent als "The Chairman" aangeduid en geprezen als de grondlegger van het nieuwe China. Dat het hedendaagse China compleet anders is dan de communistische uit de tijd van Mao, heeft daar geen enkele invloed op gehad. Na nog enkele poorten kwamen we uiteindelijk in het binnenste gedeelte van de stad, waar de keizer met zijn vrouwen woonde. Je hebt dan ongeveer een kilometer gelopen vanaf de eerste buitenpoort. Voor pa een stevige trip, niet in het minst doordat het een kleine 30 graden is en er een deken van smog over de stad hangt. Hij keek vrolijk op toen Harrie ons vertelde dat dergelijke wandelingen verderop in het programma uitzonderingen waren. Gelukkig heeft de stad ook een achteruitgang en stond de auto met chauffeur klaar om ons op te pikken. Het was inmiddels tijd voor de lunch, die we in een restaurant nuttigden befaamd om de authentieke keuken. Opsmuk ontbrak in deze grote ongezellige zaal, maar het eten was fantastisch. Stukjes bief met rode ui en kip met o.a. courgette, wortel en pinda's. Beide schotels met een aparte saus overgoten, waarbij die over de kip aan ketjap deed denken. De stokjesshow was ouderwets grappig, maar ook pa had na enig oefenen de smaak te pakken. in de middag naar de "temple of heaven", een offerplek ten behoeve van de goede oogst. Een prachtig bouwwerk, waar veel verhalen aan verbonden zijn. Ik zal ze jullie besparen, maar onze gids blijkt meer en meer een wandelende encyclopedie waar het getallen, jaartallen en feiten betreft. Pa heeft wat last van zijn been en besluit de gevechten om binnen te kijken aan zich voorbij te laten gaan. Ik ga er vol in en heb het geluk dat ik in China nog steeds redelijk lang ben. Grappig is bovendien dat we als een soort voetbalsterren worden gezien. Om de zoveel tijd worden we staande gehouden en moet er een kind met ons beide op de foto, nu nog leuk. Kijken of dat over 3 weken nog zo is. De middag sluiten we af met een cursus thee drinken. Van de ongeveer 3000 soorten krijgen we 5 hoofdsmaken te proeven, ons uitgeserveerd en toegelicht door een goed Engels sprekende jongedame. Die me bovendien ook nog een busje ginseng oolong thee weet te verkopen. Voor degene die gisteren goed opgelet hebben, goed voor je energie, nieren en je geheugen. Vergeet niet straks, wanneer ik terug ben, me te vragen de watertemperatuurmeter te demonstreren, die ik erbij cadeau kreeg; erg origineel. We spreken met Harrie af om vanavond naar een KungFu show te gaan. Pa begon spontaan de zo specifieke kicktrap techniek te oefenen. Kijken of we daar na vanavond nog beter in zijn.